اضطراب جدائی چیست؟
اضطراب جدائی، اضطراب شدید و نامناسب با سطح رشد فرد است، در رابطه با جدایی از منزل یا کسانی که فرد به آنها دلبستگی دارد. در واقع با سن و موقعیت فرد همخوانی ندارد. کودکان هنگام جدایی یا دوری از مادر احساس ناراحتی و اضطراب میکنند. این ترس و ناراحتی اضطراب جدایی خوانده میشود. معمولالً مادران سعی در وابسته نمودن کودکان به خویش دارند و به واکنشهای عاطفی آنان نسبت به جدایی پاسخ میدهند که در طوالنی مدت و در هنگام وارد شدن به محلی ناآشنا یا تغییرمکان بدون حضور مادر، دچار حالت اضطراب جدائی میشود. این وابستگی میتواند به خانه یا محیطهای آشنا هم باشد، گاهی در بچه ها هنگام جدا شدن از مادر حتی نشانههایی از هراس هم دیده میشود، که فراتر از آنچه که از سطح رشد آنها انتظار میرود، میباشد.گذر از این مرحله رشد تا اندازهای به خلق و خوی کودک و نیز مهارتهای فرزندپروری والدین او بستگی دارد. حالت استیصال یا درماندگی کودک شیرخوار به هنگام جدایی از موضوع دلبستگی خود از 8 تا 3 ماهگی به بعد، پدیدهای بهنجار است. در حقیقت اضطراب جدایی به عنوان مرحلهای طبیعی از رشد نوزاد برای نخستین بار در هفت ماهگی رخ میدهد، در 21 تا 28 ماهگی به اوج خود میرسد و در سه سالگی از بین میرود اما بعضی از کودکان حتی در سنین بالاتر هم از جداشدن از والدین خود میترسند. ترس این کودکان دیگر اضطراب جدایی طبیعی تلقی نمیشود بلکه اختلال اضطراب جدایی نام میگیرد. اختلال اضطراب جدایی به صورت یک نگرانی بیش از اندازه در باره جداییهای موقت مشخص میشود
......
ادامه مطلب ...