حجاب نماد عزت
پوشش انسان در برابر سرما و گرما و نگاه های شیطانی، یک حرکت فطری، غریزی، عقلی و اسلامی است. از سوی دیگر تلاش شیطان برای برهنگی آدم و حوا؛ سابقه ای به قدمت حضور آدم و حوا در بهشت دارد. وسوسه های شیطان امروز برای گسترش بی حجابی و بدحجابی چیزی نیست که برای کسی پنهان باشد. برهنگی به بهان های واهی از قبیل؛ ورزش، پیشرفت و ترقی، آزادی، مدگرایی، نشاط روحی و یا تقلید کور کورانه از غرب، هر روز به گونه ای بروز و ظهور می کند. گاه از کودکان معصوم این بدحجابی آغاز می شود.گاه به بهانه مکروه بودن رنگ مشکی، چادر افتخار آمیز بانوان ایران مورد نقد قرار می گیرد، کسانی که به واجب و حرام شرعی عقیده ندارند، از کراهت لباس مشکی سخن می گویند. گاه به طور غیر مستقی به بی حجابی نشان دانش می دهندو روشنفکری و حجاب را نشان بی سوادی معرفی می کنند. گاه حجاب مزاحم کار و تولید و خدمت رسانی شناخته می شود. انسان ها نسبت به حجاب سه حالت دارند:«حجاب گرا»، «حجاب گریز» و «حجاب ستیز».حجاب گرایی تمایل قلبی و فطری انسان هاست. انگیزه حجاب ستیزی و بی قیدی در پوشش هم در عموم مردم وجود ندارد، هر چند که «حجاب گریزی» به دلیل غفلت یا ناآگاهی و تقلید بی جا و آداب و عادات اجتماعی، در رفتار برخی افراد ظهور و بروز دارد. ولی «حجاب ستیزی» هدایت شده و حمایت شده، توام با هجوم فرهنگی تبلیغات رسانه ای و حیله و نیرنگ، و تلاش برای عادی سازی بی حجابی و بد حجابی اقدامی شیطانی است که به قصد گسترش فساد و فلج کردن نسل جوان و غیرت زدایی در دفاع و جهاد و فروش کلاهای آرایشی و مصرفی دنیای غرب انجام می شود. در برابر این اندیشه هاو تلاش های شوم، سیره و رفتار پیامبران الهی و پیشوایان اهل بیت ع و فقهای بیدار و اندیشمندان است که بر اهمیت حجاب و پوشش تاکید کرده و صدها اثر علمی، منطقی، فقهی، اجتماعی و تاریخی در این زمینه نگاشته اند. اثر حاضر، که به سفارش ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر و با قلم محقق گرامی آقای مسعود صفی یاری نوشته شده، موضوع حجاب را در قالب پرسش و پاسخ برای دانش آموزان و نسل جوان بیان کرده و «حجاب» را از زوایای گوناگون مورد توجه قرار داده است. این پژوهش، عمیق و ارزشمند و در عین حال روان، زیبا و فشرده تدوین شده است. پژوهشکده امر به معروف از نویسنده گرامی و ناشر پرتلاش آن سپاسگذاری می کند و دست تمامی مرزبانان فرهنگ اسلام و قرآن را به گرمی می فشارد و دیگر محققان حوزه و دانشگاه را به پژوهش های متقن و کاربردی فرامی خواند.
......
«دلبستگی های دینی»مردم عزیز ما سرمایه ای ماندگار و معنوی است که رهاورد «نگاه ارزشی آنان به زندگی » است. این ویژگی والا و غیرقابل انکار، در جلوه های مختلف گفتاری و رفتاری نمود می یابد که نماد برجسته اَن«پوشش و حجاب »و «حیاء و عفاف »است.سال های حضور در جلسات سخنرانی یا پرسش و پاسخ های مذهبی، نویسنده را با سؤال های متعدد و متراکمی رو به رو ساخت که: محور اصلی آن این پرسش بود:
«چگونه فرزندان ما با حجاب می شوند؟ »
ارائه کننده این پرسش کسانی بودند که سال های بسیار در محافل مذهبی حضور داشتند وگاه خود از عناصر حوزوی و دانشگاهی بودند، اما برای ارائه اندیشه پوشش، شیوه ای نداشتند وگاه برای پرسش های مطرح در بین جوانان و نوجوانان درباره «چرایی و چیستی حجاب»، «نوع پوشش» ،«رنگ پوشش » یا «پیشینه حجاب » و… پاسخی نمی یافتند.کتابی که دردست دارید با توجه به این نیاز ضروری نوشته شده است تا پدران و مادران، مربیان و معلّمان و حتّّی استادان و مبلّغان علاوه بر «دانش »، «روش » همزبانی و همدلی با نسل جوان را بیابند و با زبانی شیرین و ادبیاتی دلنشین با اَنان به گفتگوبپردازند.برای دستیابی کامل به پاسخ این پرسشِ کلیدی وکاربردی توجه به چندین رکن نهفته در سؤال ضروری است:
الف چگونگی رفتار وگفتار یا بازیابی شیوه ها و سلیقه ها چگونه
ب آ شنایی بیشتر با فرزندان، نوجوانان و جوانان فرزندان ما
ج شناخت روشن حجاب، ریشه ها و آثار اَن باحجاب
به یقین در پرتو این سه گام معرفتی- که نیاز به همت و حرکت دقیق و عمیق دارد- رکن چهارم و مطلوب یعنی انتخاب اَگاهانه و عاشقانه حجاب بدور از خشم و شتاب ما یا رنج و عذاب اَنان فراهم می شود و فر زندانمان بدون اینکه ما اَنها را با حجاب کنیم، خود را حجاب می شوند.تنها راه موفقیت، تصمیم شجاعانه درکنارگذاشتن شیوه های بی ثمرگذشته، توجه جامع به اَثار ماندگار این تصمیم و سرانجام یافتن عزم و جزمی چشمگیر برای ماندن تا پایان راه است.پیش از هر سخن دل سپردن به چندین نکته نورانی بسیار لازم است:
سخن ازحجاب، سخن ازپوششِ تنها نیست، بلکه سخن ازیک مکتب و یک چارچوب فکری و دینی است که در این ظاهر، نماد می یابد.
«حجاب» ایجاد حصار بین زنان و مردان یا جداسازی دختران و پسران و یا خانه نشینی بانوان نیست بلکه راز وجودی حجاب، «اجتماعی بودن» و پذیرش نقش فعّال در جامعه همراه با «تنظیم روابط » و «تعدیل عواطف » است.اَنچه بیش تر از حجاب و پوشش اهمیت دارد، «روح حجاب»، است که ثمره آن زیبایی بی پایان یعنی اَراستگی و وقار و متانت. در رفتار است، بدون اَنکه باید و نبایدی از پدران و مادران باشد یا امر و نهی از مربیان و اطرافیان.« بهترین شیوه اثرگذار در برخورد با فرزندان و مخاطبان، «تغییر اندیشه» اَنان است تا خود «تغییر انگیزه » یابند. هرگاه این مبنا مورد نظر ما باشد، قبل از توجه به«موی سر» به «توی سر» می پردازیم که این روش راه روشن پیشوایان و پاک اندیشان است.
......