لیزا آلن، آن طور که پروندهاش نشان میداد، سی و پنج ساله بود. از شانزده سالگی سیگار کشیدن و مشروب خوردن را شروع کرده بود، و بیشتر عمرش را با چاقی مفرط دست به گریبان بود. زمانی، در بیست و چند سالگی شرخرها مرتب به دنبال او بودند تا 10,000 دالر بدهیاش را بپردازد. در یک رزومه قدیمی او عنوان شده بود، طوالنیترین کارش کمتر از یک سال طول کشیده است. با این وجود، زنی که آن روز روبروی محققان نشسته بود، الغر، خوش اندام و پرطراوت بود و پاهایش همچون پاهای دوندگان ورزیده بود. او ده سال از عکسهایی که بر روی پروندهاش قرار داشت جوانتر به نظر میرسید و به نظر میآمد بیش از تمام افراد داخل اتاق قادر به انجام کارهای فیزیکی است. لیزا بر طبق قدیمیترین گزارش در پروندهاش هیچ بدهی قابل توجهی نداشت، مشروب نمیخورد، و سی و نهمین ماهی بود که در یک شرکت طراحی گرافیکی کار میکرد. یکی از پزشکان از او پرسید: «آخرین باری که سیگار کشیدی کی بود؟» و این اولین سؤال از فهرست سوالاتی بود که لیزا هر بار که به این آزمایشگاه در خارج بتسدا، مریلند میآمد به آنها جواب میداد. او گفت: «تقریباً چهار سال پیش، من شصت پوند وزن کم کردهام، و از آن زمان در یک دوی ماراتن شرکت میکنم.» او همچنین تحصیالت فوق لیسانس را شروع کرده و یک خانه خریده بود. مسیر پر از رویدادی را پشت سر گذاشته بود. دانشمندان داخل اتاق شامل عصب شناسان، روانشناسان، متخصصان ژنتیک و یک جامعه شناس بودند. در عرض سه سال گذشته، با بودجه دریافتی از طرف مؤسسات ملی سالمت، آنها لیزا و بیش از بیست و چهار فرد دیگر را که سابق بر این سیگاری بودند، به شدت پرخور بودند، مشکل مشروب خواری داشتند، معتاد به خرید کردن بودند و افرادی با عادتهای مخرب دیگر را مورد بررسی قرار داده بودند. همه این شرکتکنندگان یک نقطه مشترک داشتند: آنها در مدت زمان نسبتاً کمی زندگیشان را از نو ساخته بودند. دانشمندان میخواستند بفهمند آنان چگونه این کار را انجام دادهاند.
......
رابطه مادر-کودک مهم‌ترین اصلی است که در رشد شخصیت انسان مورد تأکید اکثر روانشناسان قرار گرفته است. رابطه عاطفی میان مادر و نوزاد به روابط اجتماعی کودک در آینده شکل داده و نحوه برخورد مادر با کودک در چگونگی اجتماعی شدن و کسب مهارتهای اجتماعی فرزند تأثیر بسزا دارد؛ در واقع دلبستگی بین مادر و کودک شالوده اجتماعی شدن کودک را در سالهای بعدی پیریزی می‌کند. این پیوند در رشد سالم کودک امری جدی، گسترده و فوقالعاده است.در نظریات مختلف روانشناسی جهت توصیف روابط والد- فرزند اصطالحات مختلفی به کار گرفته شده است: روابط موضوعی، وابستگی و دلبستگی. اگر چه این واژهها مترادف نیستند؛ اما در معنی تا حدودی با یکدیگر همپوشی دارند؛ هر چند هر یک از این کلمات در فرمولبندی نظری خود مفهوم ویژهای دارند.
......
اضطراب جدائی چیست؟
اضطراب جدائی، اضطراب شدید و نامناسب با سطح رشد فرد است، در رابطه با جدایی از منزل یا کسانی که فرد به آنها دلبستگی دارد. در واقع با سن و موقعیت فرد همخوانی ندارد. کودکان هنگام جدایی یا دوری از مادر احساس ناراحتی و اضطراب میکنند. این ترس و ناراحتی اضطراب جدایی خوانده میشود. معمولالً مادران سعی در وابسته نمودن کودکان به خویش دارند و به واکنشهای عاطفی آنان نسبت به جدایی پاسخ میدهند که در طوالنی مدت و در هنگام وارد شدن به محلی ناآشنا یا تغییرمکان بدون حضور مادر، دچار حالت اضطراب جدائی میشود. این وابستگی میتواند به خانه یا محیطهای آشنا هم باشد، گاهی در بچه ها هنگام جدا شدن از مادر حتی نشانههایی از هراس هم دیده میشود، که فراتر از آنچه که از سطح رشد آنها انتظار میرود، میباشد.گذر از این مرحله رشد تا اندازهای به خلق و خوی کودک و نیز مهارتهای فرزندپروری والدین او بستگی دارد. حالت استیصال یا درماندگی کودک شیرخوار به هنگام جدایی از موضوع دلبستگی خود از 8 تا 3 ماهگی به بعد، پدیدهای بهنجار است. در حقیقت اضطراب جدایی به عنوان مرحلهای طبیعی از رشد نوزاد برای نخستین بار در هفت ماهگی رخ میدهد، در 21 تا 28 ماهگی به اوج خود میرسد و در سه سالگی از بین میرود اما بعضی از کودکان حتی در سنین بالاتر هم از جداشدن از والدین خود میترسند. ترس این کودکان دیگر اضطراب جدایی طبیعی تلقی نمیشود بلکه اختلال اضطراب جدایی نام میگیرد. اختلال اضطراب جدایی به صورت یک نگرانی بیش از اندازه در باره جداییهای موقت مشخص میشود
......
ادامه مطلب ...
در این کتاب قصد دارم شما را با روشهایی آشنا کنم که با هر سطحی از ثروت، سواد، تحصیالت و سطحی از رفتارهای اجتماعی و موقعیت مکانی که باشید، محبوب همسرتان شوید و از زندگی کردن در کنار او آرا
......
ادامه مطلب ...